Να κάνουμε τον πόνο μας οργή  κι αυτή με τη σειρά της Πράξη Αξιοπρέπειας, Καταστροφής και Δημιουργίας, αναδεικνύοντας την ομορφιά της Αλληλοβοήθειας και της Αλληλεγγύης, ενάντια στην απάθεια και τον ανταγωνισμό.

Να κάνουμε οριστικά παρελθόν την κυριαρχία του δυνατού στο αδύνατο, του παλιού στο νέο, του “άντρα”στη “γυναίκα”, κι η διαφορετικότητά μας να μας ενώνει αντί να μας χωρίζει.

Κι έτσι να φτιάξουμε αδέρφια μια Κοινωνία που θα σέβεται το Εγώ και θα επιδιώκει το Εμείς, που θα αποφασίζει για τις υποθέσεις της μακριά από κάθε διαμεσολάβηση, μέσα από ελεύθερες ενώσεις και ανοιχτές συνελεύσεις, όπου όλοι και όλες θα είμαστε ίσοι και ίσες όχι απέναντι στους νόμους αλλά χωρίς αυτούς.

Μια τέτοια ζωή δεν μπορεί παρά να χτιστεί στα συντρίμμια του κράτους, του καπιταλισμού,  και κάθε μικρής ή μεγάλης εξουσίας.

Για μια τέτοια ζωή αγωνιζόμαστε

γι’ αυτό η Αναρχία

είναι βαθιά ριζωμένη στις καρδιές μας.