ΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΚΑΙ Η ΠΟΡΝΕΙΑ, μέρος τρίτο..

Αυτό είναι το τρίτο μέρος της μετάφρασης – θα ακολουθήσουν δύο ακόμη. Όχι για άλλο λόγο απλά γίνεται κομμάτι κομμάτι και αμέσως αναρτάται.

Β: Πώς προσδιορίζεις την πορνεία;

Α: Είναι ένα από τα δυσκολότερα ερωτήματα. Προσωπικά έχω ήδη χρησιμοποιήσει τον όρο “επάγγελμα”, θα προτιμούσα όμως να βάζω αυτήν τη λέξη πάντα σε εισαγωγικά. Στις μέρες μας, το επάγγελμα της πόρνης δε συγκρίνεται ,στην ουσία, με οποιοδήποτε επάγγελμα ή άλλη δραστηριότητα που γίνεται για να αποφέρει κέρδος. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω γιατί το πιστεύω αυτό.Αυτή η δουλειά  “εδραιώνει” την πατριαρχική κυριαρχία των αντρών. Αυτοί υποδεικνύουν τις συνθήκες. Όποιος πληρώνει καθορίζει τις συνθήκες. Η συμφωνία πόρνη-πελάτης δεν είναι ούτε και θα γίνει ποτέ οριζόντια όσο το χρήμα παίζει το ρόλο του.
Ένας πάρα πολύ σκληρός παράγοντας, είναι το γεγονός ότι η πώληση σεξουαλικών υπηρεσιών αφαιρεί από τη γυναίκα την απόλαυση και την επαφή με το κορμί της, της στερεί το να αναγνωρίζει τις ανάγκες του ίδιου της του κορμιού. Αυτό είναι το αποτέλεσμα όταν χρησιμοποιείς το ίδιο σου το κορμί ως εργαλείο. Έχω ακούσει το επιχείρημα πως θεωρείται όπως οποιαδήποτε άλλη σωματική εργασία, αυτό όμως είναι μια αγενής υπεραπλούστευση. Σε οποιαδήποτε άλλη εργασία η αντικειμενοποίηση φτάνει μέχρι ένα σημείο. Ο βιομηχανικός εργάτης (γυναίκα) δεν χρειάζεται να συμφωνήσει στον πόνο στο υπογάστριο κατά τη διάρκεια της δουλειάς. Αναρωτιέμαι αν οι πελάτες των εκδιδόμενων γνωρίζουν πόσες από αυτές εργάζονται κατά τη διάρκεια της περιόδου τους. Ευχαρίστως θα εξηγήσω τί ακριβώς σημαίνει αυτό:  Πριν τη συνεύρεση η πόρνη τοποθετεί στον κόλπο της ένα κομμάτι φυσικού σπόγγου, κοινού σπόγγου ή ταμπόν κομμένο στα δύο – εξαρτάται από το τί έχει ή τί μπορεί να διαθέσει ( ο φυσικός σπόγγος είναι πιο υγιεινός αλλά είναι και η ακριβότερη λύση ). Συχνά το κάνουν βιαστικά και χωρίς να παίρνουν μέτρα υγιεινής, φτάνοντας μάλιστα να πληγωθούν ιδιαίτερα αν έχουν μακριά νύχια (οι περισσότερες έχουν, αφού αυτό είναι απαίτηση της αγοράς, δηλαδή των αντρών). Η συνεύρεση λοιπόν γίνεται επίπονη, ιδιαίτερα με τις γρατζουνιές. Σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορεί να πει στον άντρα ότι θα προτιμούσε να συνευρεθούν αλλά χωρίς διείσδυση. Κάποιες φορές δεν μπορεί να ελέγξει την ένταση της πράξης. Μετά πρέπει να βγάλει τον σπόγγο, πάλι βιαστικά… και πάει λέγοντας, για λίγες μέρες τη μία μετά την άλλη.
Θα μπορούσε κανείς να πει -είναι λάθος της, γιατί δουλεύει έχοντας περίοδο;- αλλά δεν είναι τόσο απλό. Όπως κάθε άνθρωπος, η πόρνη εργάζεται όταν χρειάζεται λεφτά. Φυσικά αυτό δεν το βλέπει ο πελάτης. Οι πόρνες είναι , επειδή οφείλουν, καλές ηθοποιοί. Μία φίλη μου δούλευε επί μια εβδομάδα ενώ της είχαν πει να πάει στο νοσοκομείο. Είχε μια κύστη η οποία φυσικά έσπασε κατά τη διάρκεια της δουλειάς.  Γνώρισα και άλλες που δούλευαν όντας έγκυες. Μία από αυτές την έφερνε πάντα ο άντρας της δίπλα στον αυτοκινητόδρομο όπου δούλευε. Αυτό ήταν στην Πολωνία κοντά στα γερμανικά σύνορα, άκουσα όμως αντίστοιχες ιστορίες από τη Γερμανία, άρα μάλλον παντού τα ίδια συμβαίνουν.

Όταν λέω ότι δεν μπορεί να ελέγξει την ένταση της πράξης, εννοώ ότι υφίσταται βιασμό. Ακριβώς αυτό – τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Ο εξιταρισμένος πελάτης συχνά δεν αναγνωρίζει την αντίστασή της – και αν το κάνει η αντίδρασή του είναι οργισμένη. Έχει πληρώσει για την υπηρεσία και θέλει να την έχει με τον τρόπο που την φαντάστηκε. Ο σαδισμός είναι εδώ καθημερινό φαινόμενο.   Αναρωτιόμουν πολλές φορές, γιατί πελάτες γενναιόδωρα προικισμένοι από τη φύση επιλέγουν μικρόσωμες πόρνες, ιδιαίτερα εκείνες που έχουν παιδικό πρόσωπο…
Κάθε πόρνη πρέπει να μπλοκάρει το αίσθημα πόνου της όπως και κάθε άλλο αίσθημα – την αηδία για παράδειγμα. Γι’ αυτό θεωρώ ότι οι πόρνες είναι τα πιο αποξενωμένα από τα κορμιά τους άτομα, που απολαμβάνουν τη λιγότερη ευχαρίστηση από αυτά. Θα έλεγα, περισσότερο και από τις καλόγριες ακόμη κι από τις βιομηχανικές εργάτριες. Αυτές τουλάχιστον έχουν…θεωρητικά, των έλεγχο των κορμιών τους. Τουλάχιστον δεν χρειάζεται να χαμογελούν όταν κάποιος τις βιάζει.
Η συνθήκη εργασίας υποδεικνύει την “αγορά”, αυτός όμως ο απρόσωπος όρος διαστρεβλώνει την πραγματική εικόνα. “Η αγορά” σημαίνει απλά : οι άντρες.  Αυτοί καθορίζουν την εμφάνιση, τις τιμές ,τη μορφή εργασίας της πόρνης. Ακόμη και η λέξη “υπηρεσία” είναι ένας πολύ ανακριβής όρος. Πολλοί άντρες θα επιθυμούσαν να έχουν εξουσία πάνω στην προσωπικότητα της γυναίκας την οποία πληρώνουν. Συχνά (πάντα;), η σχέση πόρνης-πελάτη είναι ένας κρυφός ή ανοιχτός πόλεμος. Πιστεύω πως αυτή είναι για τους πελάτες μια πηγή άντλησης σεξουαλικής απόλαυσης  – ανεξάρτητα με το αν έχουν επίγνωση αυτού ή όχι.  Κάποιοι προφανώς έχουν. Αισθάνονται έξαψη και χαρά “περνώντας τα σύνορα”. Για παράδειγμα, αν εκείνη δεν επιθυμεί να αγγίζουν το πρόσωπό της ή αρνείται το φιλί (αυτά είναι τα πιο διαδεδομένα ταμπού για τις εκδιδόμενες – κάθε μία έχει και το δικό της), οι πελάτες προσπαθούν πάντα να το κάνουν γνωρίζοντας ότι αυτή εξαρτάται από τα χρήματά τους και πιθανότατα δεν θα φύγει από το δωμάτιο, δεν θα φωνάξει στον πελάτη. Αν το κάνει, πιθανότατα θα χάσει το πόστο της – μου συνέβη αρκετές φορές.
Ο “καταναγκασμός” είναι η καλύτερη περιγραφή του πώς βλέπω προσωπικά την πορνεία.  Πρέπει να προσθέσω εδώ ότι κατά τη γνώμη μου στις πατριαρχικές κοινωνίες, όλες ή οι περισσότερες σχέσεις μεταξύ των φύλλων ενθαρρύνουν οποιαδήποτε μορφή πορνείας. Στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στο δρόμο -ΚΑΘΕ γυναίκα, ανεξαρτήτως ηλικίας, εμφάνισης ή κοινωνικού στάτους, της κάποιες φορές σαν να είναι πόρνη. Κάθε μία από εμάς εξευτελίζεται, οι πόρνες τουλάχιστον παίρνουν λεφτά  γι’ αυτό. Δεν υπάρχει ιδιαίτερο κενό μεταξύ μιας πόρνης και μιας αποκαλούμενης “αξιοπρεπούς γυναίκας” ολοκληρωτικά υποβεβλημένης στην πατριαρχία.   Το κενό υπάρχει μεταξύ αυτών και των γυναικών εκείνων που έχουν μάθει να πολεμούν για την αυτονομία, τη σεξουαλική και οποιαδήποτε άλλη.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *