Αυτά τα ολίγα, άκρως ιλαρά και ταυτόχρονα άκρως σοβαρά κι αληθινά, βρίσκονται μεταξύ πολλών άλλων -αφηγήσεων, κειμένων, στίχων κτλ) στο πολύ καλό βιβλίο “ΟΙ ΚΝΙΤΕΣ”, του Φίλιππα Φιλίππου, εκδόσεις Πυξίδα, Αθήνα 1983. Σε καλή μεριά λοιπόν  κι αν σε κάποιον-αν αρέσουν ας μπουν σε κανά τοίχο, κατά προτίμηση έξω από γραφεία του κόμματος.

Το πολύ το Κάπα Κάπα,  κάνει το παιδί μαλάκα.

Θα ‘θελα να ‘μουν κηπουρός για να φυτεύω κνίτες
και να κλαδεύω ολημερίς μπάτσους και ασφαλίτες.

Ένας μαρκαδόρος είναι δυνατότερος από μια οργάνωση βάσης.

Δώστε στους κνίτες αντισυλληπτικά.

Μή μου τους κνίτες τάραττε.

Το νέφος κάνει τα παιδιά μας κνίτες.

Σςςς… και οι κνίτες έχουν αυτιά.

Στου κνίτη την πόρτα όσο θέλεις χέζε.

Όπου ακούς πολλούς κνίτες αργεί να ξημερώσει.

Σκότωσε τον κνίτη που έχεις μέσα σου.

Προσοχή, κυκλοφορούν κνίτες με πολιτικά ανάμεσά μας.

Αδέρφια μου κνίτες κουκιά.

Κνίτη με είπες μια βραδιά χωρίς καμιάν αιτία.

Όταν έχεις τέτοιους κνίτες,
τί τους θες τους ασφαλίτες.

Παιδιά σηκωθείτε και πάλι καθήστε,
το κόμα προστάζει ψηφείστε-ψηφείστε.

-Όχι στο ρωμαικό τρόπο ζωής
ΚΝΕ  Γαλατίας.

Ένας είναι ο εχθρός, ο Γαλάτης ο κακός.
ΚΝΕ  Πομπηίας.